هدف این تحقیق، مقایسه خود پنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق، تمام دانشجویان تربیت بدنی مقطع کارشناسی بودند که در سال تحصیلی 85-86 در دانشگاه های دولتی و غیردولتی شهر تهران مشغول به تحصیل بوده اند. از شاخص های آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار، برای مقایسه نمرات خود پنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی با غیردولتی و همچنین مقایسه نمرات خودپنداره دانشجویان دختر و پسر، شاغل و بیکار و متاهل و مجرد از آزمون پارامتریک t استودنت استفاده شده است. برای مشخص کردن ارتباط بین سنوات تحصیل در دانشگاه و سطح خود پنداره از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. این تحقیق نشان می دهد بین نمرات خود پنداره دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی رابطه معنی داری وجود ندارد و سنوات حضور در دانشگاه نیز رابطه معنی داری آماری با نمرات خودپنداره تحصیلی ندارد. در این تحقیق میزان نمره خودپنداره دانشجویان دختر و پسر، شاغل و بیکار، متاهل و مجرد در دانشگاه های دولتی و غیردولتی با یکدیگر مقایسه شد، اما تفاوت معنی دار آماری بین نمرات خود پنداره آنان مشاهده نشد. نتایج این تحقیق همبستگی 0.02 را بین خودپنداره و سنوات تحصیل در دانشگاه نشان داد که بیانگر این مطلب است که تحصیل در دانشگاه نمی تواند نقشی معنی دار در ارتقای خود پنداره دانشجویان داشته باشد.

از مهم ترین رویکردهایی که در چند دهه اخیر بر فکر و ذهن مدیران دولتی ایران حاکم بوده است، خصوصی سازی و کاهش حجم دولت بوده است. تلاش هایی در این جهت صورت گرفته است ولی هنوز تا تحقق دولت کوچک و کارآمد راهی طولانی در پیش است. برای اینکه مسوولان دست اندرکار از نحوه تاثیرگذاری خصوصی سازی بر کارایی سازمان ها، آگاهی یابند لازم است پژوهش هایی کاربردی در این راستا انجام گردد و نوشتار حاضر به همین منظور تدوین گردیده است. در این تحقیق کارایی کارکنان بخش دولتی در مقایسه با بخش غیردولتی دانشگاه تهران مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس اطلاعات اولیه فرضیه هایی مبنی بر عدم تفاوت بین کارایی این دو گروه مطرح شد. پس از جمع آوری اطلاعات و آزمون فرضیات مشخص گردید که از جهت کارایی بین کارکنان دولتی و غیردولتی تفاوتی وجود ندارد و با توجه به این که واگذاری امور دولتی به بخش خصوصی، باعث کاهش هزینه ها می گردد، نتیجه گرفته شده که خصوصی سازی از این جهت به نفع جامعه است و باید اجرای این سیاست ادامه یابد.

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تبیین فرایند ایجاد یک بیمارستان غیردولتی و غیرانتفاعی به عنوان یک بیماستان شرکتی و ارائه مدلی برای ایجاد بیمارستانهای مستقل و شرکتی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه از نوع کیفی و موردی بود. داده ها با مصاحبه با بنیانگذاران بیمارستان محب مهر، کارکنان و برخی مسئولان دانشگاه و سازمانهای خیریه جمع آوری شد. روش تحلیل داده ها تئوری بنیادی بود و داده ها در سه مرحله باز، محوری و انتخابی کدگذاری شدند. نتایج: عوامل اولیه ایجاد بیمارستان محب مهر پایین بودن پرداختی پزشکان و اشتغال همزمان پزشکان در بخش دولتی و خصوصی بود. وجود فضاهای مرده در بیمارستان هاشمی نژاد و امکان قرارداد با بیمه های تکمیلی عوامل ثانویه بودند. واکنشها شامل استقبال پزشکان بیمارستان و مخالفت دولت و وزارت بهداشت بود. به دلیل پایین تر بودن تعرفه ها نسبت به بخش خصوصی و پذیرش بیمه های پایه و تکمیلی، دسترسی خوبی برای بیماران ایجاد شد. نظرات منفی دولت و وزارت بهداشت به تدریج تعدیل شد. نتیجه گیری: فرایند تمرکز زدایی بخش دولتی در بیمارستانها باید به صورت پایین به بالا صورت گیرد. بهتر است به جای تبدیل بیمارستان های دولتی به مستقل یا شرکتی، آنها را از نو به شکل مستقل یا شرکتی ایجاد کرد. همینطور قبل از هرگونه اقدام تمرکز زدایی، باید ثبات مالی و مدیریتی در سازمانها ایجاد شود. برای تمرکز زدایی در سیستم اداره بیمارستانها، منافع کارکنان باید حفظ شود. بهتر است به جای دریافت اعتبارات دولتی، از ظرفیت اوقاف و دریافت وام های بانکی استفاده شود.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر عوامل آموزشی بر اشتغال فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی می باشد. پژوهش حاضرتوصیفی-پیمایشی و از نوع کاربردی است.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه دولتی و غیردولتی در سال های 1385 لغایت 1390 می باشد که از مجموع 7500 نفر تعداد 360 نفر طبق فرمول کوکران به صورت تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و جهت بالابردن میزان تعمیم و اعتبار تا 421 نفر افزایش یافت. نمونه گیری به صورت طبقه ای خوشه ای و به صورت تصادفی انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد. روایی محتوایی پرسشنامه مورد تایید اساتید و اعضای هیات علمی گروه تربیت بدنی و مدیریت رسید. برای بررسی روایی سازه پرسشنامه، از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد که روایی ساختاری قابل قبولی نشان داده شد (بار عاملی، 0.748) و میزان پایایی پرسشنامه برابر 0.97 (آلفای کرونباخ) گزارش شد. عوامل موثر بر اشتغال فارغ التحصیلان تربیت بدنی با استفاده از نرم افزار آماری لیزرل از دیدگاه فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد تربیت بدنی دو گروه دانشگاه های دولتی و غیردولتی اولویت بندی شدند.به طور کلی، عامل تقویت برنامه های خوداشتغالی از دیدگاه فارغ التحصیلان دانشگاه دولتی با بار عاملی 0.807 و عامل جذب دانشجو بر اساس نیازهای آموزشی واقعی جامعه با بار عاملی 0.778 از نظر فارغ التحصیلان دانشگاه های غیردولتی در اولویت اول قرار گرفتند.

زمینه: نیاز به کارآفرینی اجتماعی در کاهش تبعات بحران بر اقشار آسیب پذیر، امری ضروری است. با توجه به آنکه بسیاری از مقوله های اجتماعی و محیطی حساس به زمان هستند، کوتاهی در تشخیص اهمیت کارآفرینی اجتماعی و عدم حمایت کافی از آن در این برهه زمانی اشتباه بسیار بزرگی است.هدف: هدف این تحقیق بررسی نقش سبک رهبری تحولی مدیران در پیش بینی کارآفرینی اجتماعی کارکنان و همچنین تطبیق و مقایسه دانشگاه های دولتی با دانشگاه های غیردولتی شهر مشهد از این حیث بود.روش: روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. پژوهش دارای دو جامعه آماری بود، شامل کلیه کارکنان رسمی و قرارداد مشخص شاغل در واحدهای ستادی دانشگاه های دولتی و غیردولتی شهر مشهد که در سال تحصیلی 1389-1390 دارای حداقل 3 سال سابقه کاری و 6 ماه سابقه کار با مدیر مافوق خود بودند. نمونه دانشگاه های دولتی دانشگاه فردوسی و نمونه دانشگاه های غیردولتی دانشگاه های خیام و سجاد بود که هدفمند انتخاب شدند. تعداد آزمودنی های آنها به ترتیب برابر با 145، 25 و 19 نفر بودند. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه سنجش رهبری تحولی بس و اولیو (1985) و پرسشنامه محقق ساخته کارآفرینی اجتماعی براساس نظریه دیز (1998) بود که ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ها به ترتیب 0.98 و 0.94 به دست آمد و روایی تحلیل عاملی آنها نیز به تایید رسید.یافته ها: در هر دو جامعه پژوهش: 1) میزان انطباق رفتاری مدیران با سبک رهبری تحولی و همچنین میزان کارآفرینی اجتماعی کارکنان در سطح بالایی وجود دارد. 2) بین سبک رهبری تحولی و کارآفرینی اجتماعی رابطه معنی داری هست و سبک رهبری تحولی مدیران قابلیت پیش بینی کارآفرینی اجتماعی کارکنان را دارا است. 3) بین رفتار منطبق مدیران با سبک رهبری تحولی بر حسب جنسیت کارکنان تفاوت معنی داری وجود ندارد. 4) بین رفتار منطبق مدیران با سبک رهبری تحولی و سن کارکنان رابطه معنی داری وجود ندارد.نتیجه گیری: نظر به اهمیتی که سبک رهبری تحولی و شاخص های آن دارد، و از طرفی قرابتی که اهداف کارآفرینی اجتماعی با اهداف سازمان های آموزشی دارد، سازمان های گوناگون به ویژه سازمان های آموزشی می توانند در پیشبرد اهداف خود نتایج این پژوهش را به کار گیرند و زمینه های تحقیق و توسعه آنها را مهیا سازند.

به یقین، نیروی انسانی مهم ترین سرمایه یک کشور محسوب می شود و استفاده درست از این سرمایه در یک سیستم منسجم ضروری است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تحلیل اثر سرمایه گذاری دولت بر اشتغال دانش آموختگان کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی دانشگاه های دولتی و غیردولتی بود. روش انجام این پژوهش توصیفی-تحلیلی بود و همه دانش آموختگان کارشناسی ارشد تربیت بدنی در همه گرایش ها که در سال های 1385 تا 1390 از دانشگاه های دولتی و غیردولتی دانش آموخته شدند، جامعه پژوهشی مطالعه حاضر را تشکیل دادند. حجم جامعه پژوهش 7500 نفر برآورد شد که برای بر آورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که برآورد حجم نمونه 360 نفر درنظر گرفته شد. نمونه گیری به صورت طبقه ای خوشه ای و به صورت تصادفی انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه پژوهشگرساخته بهره گرفته شد. روایی محتوایی پرسش نامه به تایید اساتید گروه تربیت بدنی، مدیریت، اقتصاد، جامعه شناسی و علوم اجتماعی رسید. برای بررسی روایی سازه پرسش نامه، از روش تحلیل عاملیاکتشافی استفاده شد که روایی ساختاری قابل قبولی نشان داده شد(بار عاملی برابر با 748/0). میزان پایایی پرسش نامه برابر با 97/0 (آلفای کرونباخ) گزارش شد. برای تجزیه وتحلیل آماری از نرم افزارهای اس. پی. اس. اس. نسخه 20 و لیزرل استفاده شد. به طورکلی، از دیدگاه دانش آموختگان دانشگاه های دولتی و غیردولتی، مهم ترین عوامل سرمایه گذاری دولتی موثر در اشتغال دانش آموختگان کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی مشخص شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که دربین هفت عامل سرمایه گذاری دولت درمورد اشتغال، عامل حمایت کافی از سرمایه گذاری های خصوصی در بخش تربیت بدنی دربین دانش آموختگان دو گروه دانشگاه دارای بیشترین ضریب همبستگی است (دانشگاه دولتی با ضریب همبستگی برابر با 819/0 و دانشگاه غیردولتی با ضریب همبستگی برابر با 801/0). به طورکلی، نقش سرمایه گذاری دولت به عنوان متولی اصلی ایجاد اشتغال از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

در میان طبقات و اقشار هر جامعه، گروه نخبگان بخش قابل ملاحظه ای از فعالان بالقوه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را تشکیل می دهند که احتمالا به عنوان گروه های مرجع و مهم در جامعه تلقی می شوند و معمولا فعالیت های سیاسی و اجتماعی دیگر اقشار و گروه های اجتماعی تحت تاثیر رفتار و عملکرد این گروه قرار می گیرد. در این تحقیق رویکرد نخبگان دولتی و غیر دولتی به نظم و امنیت عمومی در ابعاد متفاوت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مورد مطالعه قرار گرفته و هدف آن، شناسایی تجربی نوع رویکرد نخبگان به نظم و امنیت عمومی و بررسی روابط آن با سلسله مراتب ابعاد چهارگانه نظم و امنیت عمومی است. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی - توسعه ای است و از نظر شیوه جمع آوری داده ها و روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن کلیه نخبگان ساکن در شهر تهران است که 234 نفر از آنها به روش نمونه گیری تعمدی (هدفمند) انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از ابزار پرسش نامه محقق ساخته، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد رویکرد نخبگان دولتی به نظم و امنیت عمومی در همه ابعاد چهارگانه در مقایسه با رویکرد نخبگان غیر دولتی، بیشتر انتظامی است و سلسله مراتب ابعاد چهارگانه نظم و امنیت عمومی برخلاف مدل مطلوب پارسونز، نزد نخبگان ایران به ترتیب سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. همچنین ابعاد سیاسی و فرهنگی نظم و امنیت در نزد نخبگان دولتی دارای اهمیت و اولویت بالاتری در مقایسه با نخبگان غیر دولتی است.

مقدمه: الگوی مشارکت دولتی-خصوصی (Public-Private Partnership) در سال های اخیر جهت اصلاحات سازنده بخش سلامت بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، بررسی دیدگاه مدیران بیمارستان های شیراز در زمینه اجرای الگوی مشارکت دولتی-خصوصی در ارائه خدمات بیمارستانی بوده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی می باشد که در سال 1395 در شهر شیراز انجام گرفت. بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بیمارستان های خصوصی، خیرین و سرمایه گذاران حوزه سلامت به عنوان جامعه پژوهش در نظر گرفته شد که از بین آنها 56 نفر به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و همچنین تحلیلی از قبیل t-test در قالب نرم افزار21 SPSS تحلیل گردید. یافته ها: از بین 56 نمونه موردمطالعه، 36 نفر (64%) از بخش دولتی و 20 نفر (36%) از بخش غیردولتی بوده اند. طبق نظر مشارکت کنندگان، از بین حیطه های 6 گانه مورد بررسی جهت اجرای PPP، حیطه های ظرفیت سازی (53/0± 53/2) و فرهنگی-اجتماعی (40/0± 58/2) نسبت به سایر حیطه ها دارای بالاترین نمره و حیطه سیاست گذاری (48/0± 18/2) دارای کمترین نمره بوده است. از دیدگاه مشارکت کنندگان بخش های دولتی و غیردولتی، هیچ کدام از مولفه های شش گانه موثر در زمینه اجرای الگوی PPP در توسعه خدمات بیمارستانی شهر شیراز دارای وضع مطلوب نمی باشد. نتیجه گیری: مسئولین و سیاست گذاران بایستی با فراهم آوردن بستر مناسب برای مشارکت بخش غیردولتی سطح آمادگی بیمارستان ها را برای اجرای این الگو بالا ببرند.